Azken
10 urteotan informazioaren antolaketa eta hedapena landu dugu.
Informazioa antolatzea zegoen gure lanaren abiapuntua, baina laster
konturatu ginen oso joera desbiazionista genuela! Orain lasaiago gaude,
edukien marketina deitzen baitzaio gure kabuz guk ere jorratu genuen
bidea. Ufa! Eskerrak Pulizziri eta Franki.

Informazioa,
datuak, edukiak, espedienteak… erabilgarritasuna, horizontaltasuna,
ezagutza barraietzea,… artxiboetako, liburutegietako, bildumetako
informazioa ezagutza bihurtu. Aisialdian erabili, kulturan, lanean,
formakuntzan…

Informazioa, esan gabe doa, garesti kotizatzen den gaia dugu. Ezin genuen imajinatu XVIII. mendeko tesi baten amaieran Echelon eta Patriot Act-i buruz hitz egingo genuenik.

Baina
behin aipatzen hasita, nazioarteko zuzenbidea egunero txikitzen den
garai honetan eta seguritatearen izenean zaintza lehenesten den honetan,
informazioaren kontrolari lotutakoak topatzeak ez gaitu harritzen.

Galdera erraza: zeinek zaintzen ditu zaintzaileak? Quis custodiet ipsos custodes? Galdetzen zuen Juvenalek. Horri erantzun zion Alan Moorek. Zorionekoak guk, kudeatzen dugun informazioaren artean komikiak ere badaude eta.

Juvenal
esan dugu, lastima Horatio ez izatea. Aitzakia perfektua baitzen CSItik
NCISera salto egiteko. Laburragoa, ordea NCIS NSAra, ta abiapuntuan
gaude. Zertarako nahi dugu informazioa? Zeinen esku uzten dugu gure
informazioa? Zer egiten dugu guk zure erakundearen informazioarekin?

Zer egin nahi dugu dakigunarekin?

David Zapirain